W wielu różnych dziedzinach związanych ze zdobnictwem, modelarstwem, czy ogólnie mówiąc elektrotechniką, możemy mieć do czynienie z procesem, określanym jako srebrzenie. Dzieje się tak, nie tylko dzięki właściwościom technicznym, które posiada srebro, ale również dzięki jego walorom dekoracyjnym.
Procesy i rodzaje srebrzenia
Srebro jest niezastąpionym materiałem, zarówno jako element dekoracyjny jak i surowiec szeroko wykorzystywany w przemyśle. Oprócz trwałego i estetycznego wyglądu, srebro jest wyjątkowo odporne na różnego rodzaju związki chemiczne i korozję. Jednak aby uzyskać odpowiednią odporność i grubość powłoki, konieczne jest tak zwane równomierne srebrzenie. W procesach na dużą skalę, srebrzenie odbywa się przy pomocy elektrolizy, czyli galwanotechnicznie. Natomiast w mniej wymagających produkcjach, stosuje się metodę bezprądową. Przy czym metoda bezprądowa umożliwia pozyskanie tylko bardzo cienkich powłok. W obu przypadkach, aby prawidłowo przeprowadzić srebrzenie, konieczne jest wcześniejsze sporządzenie odpowiednich roztworów, zawierających związki srebra. W warunkach domowych i hobbistycznych, do uzyskania srebra i jego związków, wystarczą stare srebrne monety, lub inne niepotrzebne już przedmioty. Jednak aby oddzielić srebro od stopów, zawartych w tych przedmiotach, należy użyć kwasu azotowego o odpowiednim stężeniu procentowym, który spowoduje rozpuszczenie się danego stopu. Niezależnie od tego, czy stop zawierał cynk, miedź czy nikiel, doskonale rozpuści się w kwasie, tworząc odpowiednie azotany, a po zastosowaniu zwykłej soli kuchennej, otrzymamy sól srebra, niezbędną do procesu srebrzenia.
W przypadku srebrzenia przy pomocy procesów galwanicznych wykonywanych w warunkach domowych, nie jest to już tak proste, a szczerze mówiąc nie polecane. Występują tu bowiem kąpiele, w skład ktorych wchodzą cyjanki, oraz konieczność użycia, ciężko osiągalnej specjalnej anody, wykonanej z czystego srebra.